MENU
DE BUNKER/HET LANDJE
Garçons Maassluis? Je vous vois penser, les garçons Maassluis, n'y avait-il pas alors des filles Maassluis ?
Oui et non. Oui, il y avait définitivement des filles qui vivaient dans notre quartier. Ce qui était spécial, cependant, c'est que nous avions presque tous, Thomas, Jef, Sjors, Henry, Tony et Martin, une sœur aînée. Seul Sander était enfant unique. Nico et René sont arrivés plus tard et ils avaient un frère ou une sœur plus jeune. Mais les filles de notre âge étaient rares.
Nous avons donc grandi avec une génération composée uniquement de garçons mais pas de filles de notre âge. Et la génération de garçons après nous, Pim, Arantes et Erwin, ils viennent d'avoir une petite soeur. Non, il n'y avait en fait pas de filles Maassluis. La seule exception à cela était Yvonne qui est venue plus tard vivre dans les escaliers de René, Tony et Martin avec sa sœur cadette Angélique. Yvonne avait notre âge et a eu un amour d'enfance de courte durée avec Tony.Angélique, la sœur cadette d'Yvonne, épousera bien des années plus tard Sander, l'unique enfant de notre groupe. Et ainsi la boucle dans notre quartier était à nouveau bouclée.
Le 28 octobre 2021, nous avons eu Maassluisboys unRéuniondans notre quartier parental. Nous sommes d'abord tous allés manger au légendaire restaurant chinois "Golden Garden" sur la Delflandplein, qui existe toujours après toutes ces années. Et puis une promenade dans notre quartier parental en souvenir. Elles, la sœur de Jef, la sœur de Wilma Henry, Angélique et Isabel, la femme de Jef, étaient également là.
De enigzins afgelegen en desolate omgeving waren voor ons een gekoesterde en spannende speelplaats. We noemden het stukje wilde landschap "Het landje" en de brug zelf noemden wij "de Bunker". Hoe we op de naam "de Bunker" zijn gekomen is mij onbekend. Wellicht zagen wij in onze verbeelding en de contouren van het bouwwerk er maar wat graag een bunker in. Leuk was het om te constateren dat er in een ander artikel over deze oude brug, door deze schrijver van dit stuk, in zijn ervaring met deze brug, ook werd gesproken over 'fort' en 'bunker.' Dit artikel is trouwens te bekijken via de link onderaan deze pagina.
Geschiedenis:
De Sloterweg vormde sinds de middeleeuwen de verbinding tussen Sloten en Amsterdam...
Na het Mirakel van Amsterdam in 1345 werd deze weg een belangrijk deel van de
pelgrimsroute van Haarlem en de rest van Holland via Sloten, de Sloterweg en de Heilige Weg naar de Heilige Stede aan de Kalverstraat. Ook keizer Maximiliaan I reisde over de Sloterweg naar Amsterdam omdat hij prompt was genezen nadat hij had beloofd de kapel te bezoeken. Als dank mocht Amsterdam zijn kroon in het wapen voeren.
De Sloterweg was tot begin 16e eeuw de belangrijkste landverbinding tussen Amsterdam en de rest van Holland, totdat de landbrug naar Haarlem in 1508 door de golven van het Haarlemmermeer werd weggeslagen. Daarna ging het verkeer via Sloterdijk.
In de 17e eeuw was de Sloterweg een geliefde wandelroute voor vele Amsterdammers, waaronder de schilder Rembrandt van Rijn. Hij heeft de Sloterweg weg diverse malen getekend.
In 1816 werd de Sloterweg van een wegverharding voorzien. Ruim een eeuw werd er tol geheven bij de tol aan de Sloterkade en bij het Tolhuis aan de oostelijke grens van het dorp Sloten. Deze werd opgeheven in 1923.
De Sloterweg was de scheiding tussen de Sloter Binnenpolder ten noorden ervan en de Riekerpolder ten zuiden ervan. Tussen het dorp Sloten en de Schinkel had de weg tot halverwege de 20e eeuw een landelijk karakter. Bij Huis te Vraag bij de Schinkel boog de weg af naar het noorden en heette hier Sloterkade. De weg eindigde bij de Overtoomse Sluis en de buurtschap de Overtoomse Buurt. Via de Overtoomse Sluis konden reizigers aan de overkant van de Schinkel verder via het grondgebied van Nieuwer-Amstel en de Amstelveenseweg naar Amstelveen en via de Overtoomse vaart, later de Overtoom naar Amsterdam.