MENU
DE BUNKER/HET LANDJE
Maassluis çocukları mı? Maassluis'liler, Maassluis'li kızlar yok muydu diye düşündüğünüzü görebiliyorum.
Evet ve hayır. Evet, bizim mahallede oturan kızlar mutlaka vardır. Ancak özel olan, neredeyse hepimizin, Thomas, Jef, Sjors, Henry, Tony ve Martin'in bir ablasının olmasıydı. Sadece Sander tek çocuktu. Nico ve René daha sonra geldiler ve bir erkek ya da küçük kız kardeşleri oldu. Ama bizim yaşımızdaki kızlar nadirdi.
Yani biz aslında sadece erkeklerin olduğu ama bizim yaşımızda kızların olmadığı bir nesille büyüdük. Ve bizden sonraki erkek neslin, Pim, Arantes ve Erwin'in daha yeni bir kız kardeşi oldu. Hayır, aslında Maassluis kızları yoktu. Bunun tek istisnası, daha sonra küçük kız kardeşi Angelique ile birlikte René, Tony ve Martin'in merdivenlerinde yaşamaya gelen Yvonne idi. Yvonne bizim yaşımızdaydı ve Tony ile kısa süreli bir çocukluk aşkı yaşadı.MelekYvonne'un küçük kız kardeşi, yıllar sonra grubumuzun tek çocuğu olan Sander ile evlenecekti. Böylece mahallemizdeki çember yeniden tamamlanmış oldu.
28 Ekim 2021'de biz Maassluisboys'ta bir tane vardı.birleşmeebeveyn mahallemizde. İlk olarak Delflandplein'deki, bunca yıldan sonra hala orada olan efsanevi Çin Restoranı "Golden Garden"a akşam yemeğine gittik. Ve sonra ebeveyn mahallemizde anılarımızı anımsatan bir yürüyüş. Jef'in kız kardeşi Elles, Henry'nin kız kardeşi Wilma, Angelique ve Jef'in karısı Isabel de oradaydı.
De enigzins afgelegen en desolate omgeving waren voor ons een gekoesterde en spannende speelplaats. We noemden het stukje wilde landschap "Het landje" en de brug zelf noemden wij "de Bunker". Hoe we op de naam "de Bunker" zijn gekomen is mij onbekend. Wellicht zagen wij in onze verbeelding en de contouren van het bouwwerk er maar wat graag een bunker in. Leuk was het om te constateren dat er in een ander artikel over deze oude brug, door deze schrijver van dit stuk, in zijn ervaring met deze brug, ook werd gesproken over 'fort' en 'bunker.' Dit artikel is trouwens te bekijken via de link onderaan deze pagina.
Geschiedenis:
De Sloterweg vormde sinds de middeleeuwen de verbinding tussen Sloten en Amsterdam...
Na het Mirakel van Amsterdam in 1345 werd deze weg een belangrijk deel van de
pelgrimsroute van Haarlem en de rest van Holland via Sloten, de Sloterweg en de Heilige Weg naar de Heilige Stede aan de Kalverstraat. Ook keizer Maximiliaan I reisde over de Sloterweg naar Amsterdam omdat hij prompt was genezen nadat hij had beloofd de kapel te bezoeken. Als dank mocht Amsterdam zijn kroon in het wapen voeren.
De Sloterweg was tot begin 16e eeuw de belangrijkste landverbinding tussen Amsterdam en de rest van Holland, totdat de landbrug naar Haarlem in 1508 door de golven van het Haarlemmermeer werd weggeslagen. Daarna ging het verkeer via Sloterdijk.
In de 17e eeuw was de Sloterweg een geliefde wandelroute voor vele Amsterdammers, waaronder de schilder Rembrandt van Rijn. Hij heeft de Sloterweg weg diverse malen getekend.
In 1816 werd de Sloterweg van een wegverharding voorzien. Ruim een eeuw werd er tol geheven bij de tol aan de Sloterkade en bij het Tolhuis aan de oostelijke grens van het dorp Sloten. Deze werd opgeheven in 1923.
De Sloterweg was de scheiding tussen de Sloter Binnenpolder ten noorden ervan en de Riekerpolder ten zuiden ervan. Tussen het dorp Sloten en de Schinkel had de weg tot halverwege de 20e eeuw een landelijk karakter. Bij Huis te Vraag bij de Schinkel boog de weg af naar het noorden en heette hier Sloterkade. De weg eindigde bij de Overtoomse Sluis en de buurtschap de Overtoomse Buurt. Via de Overtoomse Sluis konden reizigers aan de overkant van de Schinkel verder via het grondgebied van Nieuwer-Amstel en de Amstelveenseweg naar Amstelveen en via de Overtoomse vaart, later de Overtoom naar Amsterdam.